เทคโนโลยีสารสนเทศ2

วันพฤหัสบดีที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2558

แม่

แม่เป็นผู้ให้กำเนิดอุ่มท้องเราตั้ง9เดือน ให้ชีวิตเรา แม่เป็นผู้ให้ความอบอุ่นเเก่เราไม่ยอมห่างไกลจากเรากลัวเราจะเป็นอะไร คอยสั่งสอนเราให้เป็นคนดี เป็นลูกที่ดีของเเม่ เเละกตัญญู เเม่นั้นทำงานเพื่อหาเงินให้เราเรียนจบสูงๆ เราก็ไม่รู็ว่าเเม่นั้นเหนื่อยสักเเค่ไหนแม่ก็ยังอดอน พอเราโตเเม่ก็สอนให้เราเดิน เราพูด เราเขียน เเม่เรานั้นก็ยังเป็นทั้งเพื่อน ทั้งพี่ และเป็นคนที่คอยให้กำลังใจเรา ให้ความห่วงใย เอาใจใส่เราตลอดเวลา พอเราทำผิดแม่ก็เป็นคนตักเตือนเราไม่ให้ไปในทางที่ผิด ตอนเราไม่สบายแม่ก็เป็นคนดูเเลเราจนแม่เรานั้นไม่ได้หลับไม่ได้นอนกลัวว่าเราจะมี่หนัก การที่เราได้เกิดเป็นลูกเเม่นั้นประทับใจที่สุดเเล้ว หนูรักเเม่ที่สุดในโลกเราควรที่จะตอบเเทนพระคุณเเม่ที่ให้เราเกิดมาถึงคราวที่เราดูเเลแม่นั้นเราดูเเลเเม่ให้ดีที่สุดเเละจะไม่ทำให้เเม่เสียใจเเละจะดูเเลเม่ตลอดไป หนูรักเเม่

น้ำตามันก็ไหล

อยากกลับไป

ซบลงที่ตรงตักแม่

ในอ้อมกอดรักจริง

ที่เที่ยงแท้

อ้อมกอดแม่สุขเกินใคร

วันพุธที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

หอมแผ่นดิน

เผยแพร่เมื่อ 20 ก.พ. 2013

รบกวนผู้รับชมช่วยกรอกแบบประเมินเมื่อ ชมเสร็จแล้วค่ะ

ที่มาhttps://www.youtube.com/watch?v=f8JMmkAlUro

หอมแผ่นดิน

เผยแพร่เมื่อ 6 ส.ค. 2013

สถาบันวิจัยและพัฒนาพื้นที่สูง (องค์การมหาชน)

ที่มาhttps://www.youtube.com/watch?v=dz9hIgduH_g

หอมแผ่นดิน

ปลูกผักแบบ"ไฮโดโปรนึง"โดย คำนึง นวลมณีย์ (ดัดแปลงจากการปลูกผักแบบไฮโดรโปนิกส์) กสิกรตัวอย่าง บ้านเขาจันทร์ ต.จะโหนง อ.จะนะ จ.สงขลา ปลูกโดยเกษตรอินทรีย์ จะมีเทคนิคและวิธีการอย่างไรโปรดติดตามครับ รายการ"คนเพื่อแผ่นดิน"ออกอากาศทางบุญนิยมทีวี ทุกวันอาทิตย์ เวลา 11.00 น.

ที่มาhttps://www.youtube.com/watch?v=QOU55jpx6Iw

เศรษฐกิจพอเพียง

ผลจากการใช้แนวทางการพัฒนาประเทศไปสู่ความทันสมัย ได้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงแก่สังคมไทยอย่างมากในทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจ การเมือง วัฒนธรรม สังคมและสิ่งแวดล้อม อีกทั้งกระบวนการของความเปลี่ยนแปลงมีความสลับซับซ้อนจนยากที่จะอธิบายในเชิงสาเหตุและผลลัพธ์ได้ เพราะการเปลี่ยนแปลงทั้งหมดต่างเป็นปัจจัยเชื่อมโยงซึ่งกันและกัน
สำหรับผลของการพัฒนาในด้านบวกนั้น ได้แก่ การเพิ่มขึ้นของอัตราการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ความเจริญทางวัตถุ และสาธารณูปโภคต่างๆ ระบบสื่อสารที่ทันสมัย หรือการขยายปริมาณและกระจายการศึกษาอย่างทั่วถึงมากขึ้น แต่ผลด้านบวกเหล่านี้ส่วนใหญ่กระจายไปถึงคนในชนบท หรือผู้ด้อยโอกาสในสังคมน้อย
แต่ว่า กระบวนการเปลี่ยนแปลงของสังคมได้เกิดผลลบติดตามมาด้วย เช่น การขยายตัวของรัฐเข้าไปในชนบท ได้ส่งผลให้ชนบทเกิดความอ่อนแอในหลายด้าน ทั้งการต้องพึ่งพิงตลาดและพ่อค้าคนกลางในการสั่งสินค้าทุน ความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติ ระบบความสัมพันธ์แบบเครือญาติ และการรวมกลุ่มกันตามประเพณีเพื่อการจัดการทรัพยากรที่เคยมีอยู่แต่เดิมแตกสลายลง ภูมิความรู้ที่เคยใช้แก้ปัญหาและสั่งสมปรับเปลี่ยนกันมาถูกลืมเลือนและเริ่มสูญหายไป
สิ่งสำคัญ ก็คือ ความพอเพียงในการดำรงชีวิต ซึ่งเป็นเงื่อนไขพื้นฐานที่ทำให้คนไทยสามารถพึ่งตนเอง และดำเนินชีวิตไปได้อย่างมีศักดิ์ศรีภายใต้อำนาจและความมีอิสระในการกำหนดชะตาชีวิตของตนเอง ความสามารถในการควบคุมและจัดการเพื่อให้ตนเองได้รับการสนองตอบต่อความต้องการต่างๆ รวมทั้งความสามารถในการจัดการปัญหาต่างๆ ได้ด้วยตนเอง ซึ่งทั้งหมดนี้ถือว่าเป็นศักยภาพพื้นฐานที่คนไทยและสังคมไทยเคยมีอยู่แต่เดิม ต้องถูกกระทบกระเทือน ซึ่งวิกฤตเศรษฐกิจจากปัญหาฟองสบู่และปัญหาความอ่อนแอของชนบท รวมทั้งปัญหาอื่นๆ ที่เกิดขึ้น ล้วนแต่เป็นข้อพิสูจน์และยืนยันปรากฎการณ์นี้ได้เป็นอย่างดี

พระราชดำริว่าด้วยเศรษฐกิจพอเพียง

“...การพัฒนาประเทศจำเป็นต้องทำตามลำดับขั้น ต้องสร้างพื้นฐานคือ ความพอมี พอกิน พอใช้ของประชาชนส่วนใหญ่เบื้องต้นก่อน โดยใช้วิธีการและอุปกรณ์ที่ประหยัดแต่ถูกต้องตามหลักวิชาการ เมื่อได้พื้นฐานความมั่นคงพร้อมพอสมควร และปฏิบัติได้แล้ว จึงค่อยสร้างค่อยเสริมความเจริญ และฐานะทางเศรษฐกิจขั้นที่สูงขึ้นโดยลำดับต่อไป...” (๑๘ กรกฎาคม ๒๕๑๗)
“เศรษฐกิจพอเพียง” เป็นแนวพระราชดำริในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่พระราชทานมานานกว่า ๓๐ ปี เป็นแนวคิดที่ตั้งอยู่บนรากฐานของวัฒนธรรมไทย เป็นแนวทางการพัฒนาที่ตั้งบนพื้นฐานของทางสายกลาง และความไม่ประมาท คำนึงถึงความพอประมาณ ความมีเหตุผล การสร้างภูมิคุ้มกันในตัวเอง ตลอดจนใช้ความรู้และคุณธรรม เป็นพื้นฐานในการดำรงชีวิต ที่สำคัญจะต้องมี “สติ ปัญญา และความเพียร” ซึ่งจะนำไปสู่ “ความสุข” ในการดำเนินชีวิตอย่างแท้จริง
“...คนอื่นจะว่าอย่างไรก็ช่างเขา จะว่าเมืองไทยล้าสมัย ว่าเมืองไทยเชย ว่าเมืองไทยไม่มีสิ่งที่สมัยใหม่ แต่เราอยู่พอมีพอกิน และขอให้ทุกคนมีความปรารถนาที่จะให้เมืองไทย พออยู่พอกิน มีความสงบ และทำงานตั้งจิตอธิษฐานตั้งปณิธาน ในทางนี้ที่จะให้เมืองไทยอยู่แบบพออยู่พอกิน ไม่ใช่ว่าจะรุ่งเรืองอย่างยอด แต่ว่ามีความพออยู่พอกิน มีความสงบ เปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ ถ้าเรารักษาความพออยู่พอกินนี้ได้ เราก็จะยอดยิ่งยวดได้...” (๔ ธันวาคม ๒๕๑๗)
พระบรมราโชวาทนี้ ทรงเห็นว่าแนวทางการพัฒนาที่เน้นการขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศเป็นหลักแต่เพียงอย่างเดียวอาจจะเกิดปัญหาได้ จึงทรงเน้นการมีพอกินพอใช้ของประชาชนส่วนใหญ่ในเบื้องต้นก่อน เมื่อมีพื้นฐานความมั่นคงพร้อมพอสมควรแล้ว จึงสร้างความเจริญและฐานะทางเศรษฐกิจให้สูงขึ้น

ที่มา http://www.chaipat.or.th/chaipat/content/porpeing/porpeing.html